XVIII wiek stał się złotym czasem dla peruk i perukarstwa, chociaż ich znaczenie i popularność rosły od początku poprzedniego stulecia. Jak wiele innych małych rzeczy w wielkim świecie peruka nieco się rozrosła, przyjmowała dziwaczne kształty, ciągle się zmieniając. „Fałszywa głowa”, jak przez pewien czas nazywano perukę, stosunkowo szybko dotarła i do naszego kraju. Stała się obiektem tak drwin jak i zazdrości.
Czytaj dalej
Obyczaje miłosne czasów Ancien Regime’u
1 sierpnia 1798 admirał Nelson położył kres afrykańskim zapędom Napoleona, miażdżąc francuską flotę u wybrzeży Egiptu. Kiedy dwa miesiące później brytyjska flota powróciła do Anglii, admirała witano ze zrozumiałą euforią. Lady Emma Hamilton (1765-1815) zapragnęła mieć w nim swego kochanka. Niewiele brakowało, by starannie zaplanowana, efektowna scena skoku i omdlenia w ramionach nieustraszonego pogromcy Francuzów w ogóle nie miała miejsca. Emma do ostatniej chwili ćwiczyła gesty i upadki w małej szalupie wiozącej ją na pokład okrętu „Vanguard”, która cudem tylko się nie wywróciła. Inscenizacja przebiegła wyśmienicie, „wszelkie pozory królowej z tragedii” zostały stosownie odegrane, a admirał Nelson niebawem zasmakował wdzięków Emmy.
Papierowe monety
Jakub de Meulles (1650-1703) miał poważny problem. Jako intendent Nowej Francji (Kanada), poza innymi kłopotami borykał się z ciągłym niedostatkiem brzęczących pieniędzy. W tamtych czasach płacono niemal wszystkimi dostępnymi walutami. W obiegu monetarnym Nowej Francji funkcjonowały głównie monety hiszpańskie, angielskie i oczywiście francuskie. Jednak wszystkich, a przede wszystkim francuskich, było za mało. Okręty z zaopatrzeniem, które miało wystarczyć na kolejny rok, przypływały na jesieni. Nie było z czego zapłacić żołdu, pokryć koniecznych wydatków administracyjnych, nie mówiąc już o handlu wewnątrzkolonialnym. Prośby i błagania o zwiększenie dostaw nie odnosiły większego skutku. Na początku lata roku 1685 pan de Meulles wpadł na prosty pomysł z dalekosiężnymi skutkami.