Znakomici Lechici – początek

W roku 1730 szlachcic śląski Sommersberg wydał drugi tom zbioru „Silesiacarum rerum scriptores”. Pan ów był „miłośnikiem dziejów i szczodrym wydawcą” źródeł historycznych. Urojenia wywołane tą publikacją trwają z przerwami do dziś. Zarzewiem stała się zawarta w zbiorze kronika „Boguphali II episcopi posnaniensis Ghronicon Polonise, cum continuatione Baszkonis custodis posnaniensis” pochodząca z XIII wieku, w której autor; Godsław Baszko prowadzi rozważania na temat przyczyn, dla których Piast – następca Popiela (co go myszy ponoć skonsumowały) nie pochodził z rodu Lechitów. Ponownie kronikę Baszki wydano w roku 1752 i 1769. Były to bezkrytyczne przedruki z Sommersberga w których powielono pewien znaczący błąd. Czytaj dalej

Rezolucya Gówniana

W drugiej połowie XIX wieku w Polsce znaczna część klozetów miała jeszcze odpływy rur bezpośrednio na ulicę. Przez kilka lat Dziennik Poznański relacjonował zmagania władz miasta i właścicieli posesji w tym temacie. Z czasem okazało się, że odchody to też dochody, związane ze sprzedażą i wywózką fekaliów. W roku 1878 gazeta donosiła:

Czytaj dalej

Latający krokodyl papieża Leona XIII

29 września 1892 roku Dr. Karol Hacks wyjawił światu, że u papieża szatanów Pika widział „djabelski telefon, zapomocą którego wydaje on swe rozkazy siedmiu Dyrektoryatom” oraz że magicznym naramiennikiem wzywa Lucypera, kiedy zapragnie. „Pewnego dnia wziął go ten na ramiona i odbył z nim podróż na Syriusza. W przeciągu kilku minut zrobił przeszło 50 milionów mil. Po oglądnięciu gwiazdy, dostał się Pik na ramieniu Lucypera, zdrowy i cały, znowu do swojej kancelaryi w Waszyngtonie” 1. Rzecz cała została przedstawiona w dziele „Le Diable an 19 siécle”, autor zakonspirował się pod pseudonimem Dr. Bataille. Książka utrzymana w tonie demaskatorskim, pełna oburzenia na bezecne poczynania adoratorów Szatana, których bez krzty powątpiewania zgładzą w końcu nieustraszone zastępy Ducha Świętego, przyjęta została entuzjastycznie przez wielu katolików francuskich.

Czytaj dalej

  1. Hoensbroech, str. 233